Tuż po ubiegłorocznym sylwestrze dostałam list od Pani z Torunia, która zobaczyła w telewizji wywiad ze mną o mojej krakowskiej wystawie. Napisała do mnie bardzo wzruszający list opowiadający o jej życiu i trudnościach, które ją spotkały. Chciałam zrobić dla Pani Arlety coś miłego i zdecydowałam się sprezentować jej jeden z moich obrazów: „Samotny pajacyk”. Mam nadzieję, że wniesie on radość do codziennego życia jego nowej Właścicielki.
Maluję odkąd siebie pamiętam. Chyba od trzeciego roku życia. Zawsze malowałam farbami. Nigdy nie chciałam i nie lubiłam rysować ani kredkami, ani pastelami, ani ołówkiem, tylko farbami. Często tworzyłam swoje dzieła na ścianach w pokoju. Olejnymi farbami zaczęłam malować w wieku siedmiu lat. Namalowałam dużo obrazów w rożnych technikach, teraz bardzo lubię je prezentować. Dotychczas sprezentowałam dwadzieścia cztery obrazy dla hospicjów dla dzieci w Rzeszowie i Krakowie. Dochód ze sprzedaży tych prac został przeznaczony na rzecz nieuleczalnie chorych dzieci – w tym również moich rówieśników. Mam nadzieję, że moje obrazy podobają się oraz uszczęśliwiają ludzi.